تبیین تأثیر هویت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی با تاکید بر نقش میانجی آوای سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان ادارۀ تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی ایران)

نیروی انسانی، به عنوان با ارزش ترین سرمایۀ هر سازمانی محسوب می شود و اهمیت آن به عنوان مهم ترین عامل در زنجیرۀ عملیاتی هر سازمان، پیش از این به اثبات رسیده است. هدف این پژوهش بررسی روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی می باشد و جامعۀ آماری را کارکنان ادارۀ تربیت بدنی دانشگاه های آزاد سراسر کشور در 1395 تشکیل داده اند(300 نفر). تمام جامعۀ آماری به روش کل شمار به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شده اند. پس از اخذ اطلاعات و شماره تلفن های کارشناسان مناطق و کارکنان رسمی از معاونت ورزش سازمان مرکزی دانشگاه آزاد و ارسال پرسش نامه ها به تمامی افراد و پیگیری مداوم، تعداد 217 پرسش نامه عودت داده شد که بعد از بررسی آنها، 206 پرسش نامه جهت تجزیه و تحلیل انتخاب گردیده است. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های هویت سازمانی مایل و اسفورش (1992)، آوای سازمانی اسماعیل زاده (1392) و پرسش نامه بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت(1991) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و مدل سازی معادله ساختاری واریانس محور از نرم افزارSPSS 22 و SMART PLS استفاده گردیده. یافته های آزمون پیرسون نشان داد بین هویت سازمانی با آوای سازمانی(011/0=p) و بهره وری نیروی انسانی کارکنان (002/0=p) رابطۀ معناداری وجود داشت. بین آوای سازمانی وخرده مقیاس های آن با بهره وری نیروی انسانی رابطۀ معناداری وجود داشت(001/0=p). آوای سازمانی به عنوان میانجی در رابطۀ هویت سازمانی با        بهره وری نیروی انسانی تأثیرگذار بود ( 012/0= p و 522/2=t).